Camellia Sinensis is de botanische naam voor de theeplant. Alle soorten thee – zwart, groen, oolong, wit – komen van deze plant. Wat verschilt tussen de soorten thee is het moment van plukken en de behandeling van de bladeren. De naam thee wordt tegenwoordig ook gebruikt voor kruidenaftreksels of tisanes: drankjes van een andere plant, specerijen of mixen.

Zoals je wellicht kunt raden komt thee oorspronkelijk uit Azië, waar de Camellia Sinesis in het wild groeit. Deze subtropische evergreen, tegenwoordig over de gehele wereld verspreid, groeit het liefst in losse, diepe grond op grote hoogte.

Rooibos: in tegenstelling tot wat veel gedacht wordt is rooibos geen echte thee, maar wordt wel op dezelfde manier als thee bereidt. Rooibos is een bloeiende plant uit de vlinderbloemenfamilie: de plant komt van nature voor in de omgeving van de Cederberg in Zuid-Afrika. De plant wordt gekweekt voor de vervaardiging van een op thee lijkende drank. De bladeren van de plant worden geplukt, gestampt en in de zon gelegd ter oxidatie. In de laatste fase krijgt de rooibos pas haar roodbruine kleur. In tegenstelling tot de echte thee bevat rooibos geen cafeïne, en is daarom zeer geschikt als avonddrank. Rooibos bevat veel anti-oxidanten, vitamine C, calcium en ijzer.

Kruiden: de laatste jaren zijn kruidenmelanges erg in opkomst. Kruidenthee is niet gemaakt van theebladeren, en mag daarom officieel geen thee heten. Kruiden worden wel op dezelfde manier als thee gezet. Kruiden zijn niet gefermenteerd en bevatten meestal geen looizuur, wat de reden is voor de lichte kleur van deze aftreksels. Diverse kruiden hebben een medicinale werking: zo is brandnetel reinigend en venkel goed voor de spijsvertering.

Thee en cafeïne

In echte thee zit cafeïne, ook wel theïne genoemd. Cafeïne heeft een iets andere werking dan theïne; cafeïne wordt snel opgenomen door het lichaam en geeft een snelle piek. Van veel cafeïne kan je soms een gejaagd gevoel krijgen. Bij thee heb je hier geen last van: theïne wordt langzamer opgenomen en werkt daardoor geleidelijk. Daarnaast zit er in een kop thee minder cafeïne dan in koffie.

Rooibos wordt uitsluitend geteeld in het gebied van het Ceder-gebergte in Zuid-Afrika, ongeveer 200 kilometer ten noorden van Kaapstad. Alleen als een struik ongeveer 12 tot 18 maanden oud is, kan hij worden geoogst. Onze leveranciers snijden elk jaar alleen de kleinste, jonge takken van de struiken: de oudere takken blijven op de struiken en worden elk jaar groter. Dit zorgt ervoor dat de struiken pas na 5 jaar hoeven te worden gerooid.

De oogst van de struiken wordt fijngehakt en geplet. De gesneden en geperste takjes worden vervolgens bevochtigd met water en opgeslagen in hopen, waarna in een periode van 8 tot 24 uur de Rooibos een gisting ondergaat. Door deze gisting krijgt Rooibos haar typische kleur en vertrouwde, zoetige smaak. Rooibos thee is perfect voor mensen met een voedselallergie, vanwege de aanwezige oxidanten. Ook tijdens de zwangerschap kunnen vrouwen er zonder aarzeling van genieten: onze Rooibos is in de basis cafeïne- en suikervrij. Vanwege het hoge natrium- en kaliumgehalte is het tevens een ideaal sportdrankje.

Thee wordt al duizenden jaren in China verbouwd. Ten tijde van de Ming-dynastie werd de thee gebrouwen met heet water, zonder voorafgaande verpulvering – de manier waarop groene thee vandaag de dag wordt bereid. In de 16e en 17e eeuw verspreidde de gewoonte van het drinken van groene thee ook in Europa.

In de moderne theeproductie worden de bladeren na het plukken direct kort verhit, geroosterd of gestoomd: hierdoor blijven bijna alle actieve ingrediënten en oxidanten behouden. Vervolgens wordt de groene thee, net als zwarte thee, gerold, zodat de thee beter kan worden verwerkt. Het belangrijkste ingrediënt van groene thee is de stimulerende cafeïne, ook wel aangeduid als theïne. Andere ingrediënten zijn catechinen en tanine, welke groene thee haar befaamde ‘gezonde werking’ geeft. Ze geven de groene thee echter ook een bittere smaak, indien de thee met te heet water wordt getrokken. Andere belangrijke ingrediënten zijn vitamine A, B en B2, evenals calcium en kalium, Fosforzuur, magnesium, koper, zink en nikkel. Zet groene thee altijd met water tussen de 60 en 70 graden, nooit met kokend water.

Kruidenthee wordt, net als fruitthee, thee genoemd maar mag volgens de wetgeving eigenlijk alleen worden verklaard als thee-achtige producten. Het ‘thee-gedeelte’slaat voornamelijk op de manier van bereiden: de drank zelf heet officieel een tisane. De planten voor de kruidenthee zijn vandaag de dag meestal gecultiveerde, kleine gebieden. De belangrijkste teeltgebieden liggen voornamelijk in Zuid- en Oost-Europa, Zuid-Amerika, China, Egypte en Duitsland. De natuurlijke producten van kruidenthee zijn erg afhankelijk van klimaat, bodem en het weer. De kwaliteit van de planten kan, zelfs als ze uit hetzelfde teeltgebied komen, variëren van seizoen tot seizoen. De gecultiveerde, gecontroleerde teelt garandeert echter een hoge mate van consistentie in kwaliteit. Over het algemeen worden de plantendelen in het cultuurland gegroeid, geoost, verzameld en gedroogd, waarna de kruiden over de gehele wereld worden geëxporteerd.

Kruidenmengsels bevatten over het algemeen geen cafeïne en zijn geschikt voor vrijwel iedereen. Sommige tisanes worden gebruikt voor een specifiek doel: denk bijvoorbeeld aan kamille en pepermunt voor het verlichten van stress, of gember voor een goede spijsvertering. Wij bieden je tisanes in de vorm van een Hangover Tea, Relax Tea, Energy Tea & een echte Lady Tea!

Fruittheeën worden thee genoemd, maar zijn net als kruidentheeën eigenlijk thee-achtige producten. Echte thee is afkomstig van de Camilla Sinensis plant, waar groene, zwarte, witte en oolong thee van wordt gemaakt. Alle andere soorten zijn eigenlijk thee-achtige producten.

Deze aromatische fruitdranken bestaan ​​voornamelijk uit gedroogde vruchten zoals appels en rozenbottels, of van hun fruitpartijen, bladeren en bloemen. Onze fruittheeën bestaan uit puur naturlijke producten. De kwaliteit van de gebruikte plantendelen is van klimaat, grond en weersinvloeden afhankelijk. Ook kan het van het ene seizoen op het andere variëren, ondanks dat de planten- en fruitdelen uit hetzelfde teeltgebied komen. De vruchten- en plantendelen worden gegroeid, geoogst, verzameld en gedroogd in het cultuurland. Voordat ze in Europa worden verwerkt, doorlopen de ingrediënten strenge kwaliteitscontroles. Alleen dan worden ze gesneden en afhankelijk van het recept gemengd.

De planten en fruitdelen hebben veel verschillende ingrediënten: onder andere etherische oliën, die beslissend de smaak en geur bepalen van de thee. Daarnaast bevatten zij veel vitaminen, mineralen en polyfenolen. Vruchtentheeën zijn geschikt voor de dagelijkse vochtbehoefte, arm aan calorieën en overschaduwen suikerhoudende dranken. Ze zijn ideaal als warme en koude drank (iced tea), en een goede basis om fruit, vruchtensappen of alcohol aan toe te voegen.

Om zwarte thee van hoge kwaliteit te produceren, oogst men alleen de bovenste twee bladeren en de bladknop. Onze leveranciers plukken alle theebladeren met de hand, niet machinaal. Na het plukken worden de bladeren geoxideerd onder gecontroleerde temperatuur en vochtigheid: dit proces wordt ook wel ‘fermentatie’ genoemd, hoewel er eigenlijk geen fermentatie plaatsvindt. De uiteindelijke graad van oxidatie bepaalt de kwaliteit van de thee. Omdat de oxidatie al begint bij het drogen van de bladeren, is de tijd tussen deze stappen ook een cruciale factor in de kwaliteit van de thee.

In grote troggen, welke zijn bedekt met gaas, worden de nog groene theebladeren eerst gewelkt in water voor 12 – 16 uur. Ventilatoren blazen warme lucht in deze welkkamers: als gevolg verliezen de bladeren ongeveer 30% van het vocht, en worden deze gedroogd. Door het proces condenseren de tanines in de bladeren, en krijgt de thee de voor ons bekende donkerrode tot bruin-zwarte kleur.

Zwarte thee behoudt zijn smaak gedurende meerdere jaren (meer dan vijftig jaar in het speciale geval van pu-erh-thee). Zwarte thee is daarom lang een handelsartikel geweest; samengeperste blokken zwarte thee hebben zelfs gediend als een vorm van geld in Mongolië, Tibet en Siberië tot in de 19e eeuw. Zwarte thee was oorspronkelijk als enige soort thee in de westerse cultuur bekend; hoewel groene thee vandaag de dag meer gebruikt wordt, vormt zwarte thee nog meer dan 90 percent van de theeverkoop in het westen.